بسم رب الشهدا و الصدیقین....
با سلام
سندی که پیش رو دارید تمام حرف های یک سال بالایی برای ترم سوم است. خوب اولا تبریک که سال اولی است که درسهای بالا تمام روزتان را پر می کند و آنچه شنیده اید و دیدید و خوانده اید را در کلاسهای امیرآباد و از زبان بهترین اساتید برق کشور به سمع و نظرتان خواهد رسید.
خوب ؛ سر خط مبحث در این سند بر حول انتخاب واحد است لیکن قبل از خواندن مسائل توجه کنید که ضمانت اجرایی و قانون نانوشته شده ای برای این مطالب نیست اما می تواند برای اکثرتان راهگشا باشد.
سلام برشما که احتمالا دارید به آینده، به دانشگاه، به دانشجوییت(!) و به خیلی چیزهای دیگر سلام می دهید؛ با هم دقایقی گرم می گیریم:
*گاهی وقت‌ها سلام یعنی خداحافظ ...
خیلی نگذشته؛ آن زمانی که سرگرم انتخاب رشته بودید ماه رمضان تمام شد، ماه رمضانی که زین العابدین (ع) در زیارت وداعش بر لحظات و نعماتش سلام می دهد و این سلام یعنی خداحافظ! ربطش چه بود؟ یعنی سلام شما به دانشگاه مساویست با خداحافظی تان با آن! از این پس هرکاره ای که باشی، هر استعداد که داشته باشی و هرکاری هم که بکنی آخرش می گذرد. «مهندس گرامی!» پاسخ دانشگاه به این سلام شماست. ممکن است دیر و زود داشته باشد وی سوخت و سوز ندارد. خوب؛ وقتی همه آخرش به یک لقب و غایت می رسند، عقل سلیم در رابطه با گذران عمر در این چندسال چه می گوید؟ به راستی چگونه می توان در این قله ی قاف و مهدمهندسی با دیگران تفاوت داشت؟
